Mijn schrijverschap en meer
Mijn passie voor het schrijven dateert van mijn gymnasiumtijd. Ik schreef toen gedichten voor de schoolkrant. Pogingen om een roman te schrijven mislukten totaal. Dat was te hoog gegrepen. Of het paste niet bij mij. Mijn personages waren karikaturen, geen mensen met een herkenbaar karakter. Ik liet het voor wat het was. Totdat ik tijdens mijn studie geografie ontdekte dat ik veel voldoening putte uit het schrijven van scripties, een eigenschap die ik onder mijn studiegenoten niet aantrof. Daarna werd schrijven, non-fictie wel te verstaan, steeds meer onderdeel van mijn bestaan; zowel in mijn werk als in mijn vrije tijd.
Mijn belangrijkste publicaties waren tot voor kort studieboeken over het ontwikkelingsvraagstuk en opiniërende artikelen in dagbladen en tijdschriften. Maar sinds het uitkomen van mijn nieuwste boek in december 2022 (zie hiernaast), beschouw ik dat als de kroon op mijn schrijverschap. Het is een - naar ik hoop - geslaagde poging om mijn voornaamste opvattingen over mens en samenleving in deze tijd samen te brengen onder één overkoepelend thema, namelijk de bedreigde beschaving.
Betrokken als ik ben bij het reilen en zeilen van de samenleving, maak ik mij grote zorgen over ontwikkelingen die zich in de wereld en ook in Nederland aftekenen. Ik zie tal van verontrustende tekenen naast die van de klimaat- en de milieucrisis, zoals bijvoorbeeld het moslimfundamentalisme en de opkomst van dictaturen, de afbraak van de democratische rechtsstaat in de VS en andere democratieën; of dichter bij huis het falen van de Nederlandse overheid om het land te vrijwaren van misstanden, de rechtsstaat onwaardig, zoals met betrekking tot het aardbevingsgebied van Groningen, of de toeslagenaffaire.
Ik ben opgeleid tot landbouwkundige op het gebied van tropische landbouw, en ook tot sociaalgeograaf met landbouwontwikkeling als specialisatie. Deze studies openden voor mij de deur naar West-Afrika waar ik eerst twee jaar in dienst was bij een commercieel bedrijf dat een heveaplantage (natuurrubber) in Liberia exploiteerde. Later deed ik zo’n drie jaar plattelandsonderzoek op diverse landbouwontwikkelingsprojecten in Ivoorkust en Kameroen. In Kameroen behoorde ook tot mijn taak het opstarten van een landbouwpraktijkschool en het geven van les.
De foto's: Jonge boeren aan het werk op de zelf aangelegde bevloeide akkers van de landbouwpraktijkschool in Ngouma, Kameroen
Terug in Nederland werkte ik vanaf begin jaren tachtig als onderzoeker en later ook als docent op het terrein van internationale betrekkingen en vredes- en ontwikkelingsvraagstukken. Tenslotte heb ik mij bekwaamd in milieumanagement en ben ik als milieuadviseur verbonden geweest aan een grote onderwijsinstelling.
Mijn maatschappelijke betrokkenheid loopt als een rode draad door mijn leven. In de jaren tachtig, nadagen van de Koude Oorlog, was ik actief binnen de vredesbeweging die politieke strijd voerde tegen de atoombewapening. Begin jaren negentig werd ik lid van GroenLinks en kort daarna secretaris van de GL-afdeling Rotterdam. Ook meldde ik mij in die tijd aan als lid van de landelijke Landbouwwerkgroep van GroenLinks die net was opgericht.
In 2011 sloot ik mij aan bij Platform Aarde Boer Consument, een politieke lobby waarvan enkele kleine landbouworganisaties en hun geestverwanten deel uitmaken. In die periode was ik ook betrokken bij de Werkgroep Vluchtelingen in mijn woonplaats Wijk bij Duurstede. Met ons kleine team probeerden wij ervoor te zorgen dat statushouders die een verblijfsvergunning kregen een al te harde landing in de samenleving werd bespaard.
Mijn werk en ook de maatschappelijke activiteiten die ik daarnaast ontplooide, zijn steeds bronnen van inspiratie geweest voor mijn schrijverschap. Mijn publicaties bestrijken een waaier aan onderwerpen, even divers als mijn werk en studie: landbouw(beleid), milieu, klimaat, demografie, nationale en internationale politiek en ontwikkelingslanden. Daaronder zijn vier studieboeken, tal van onderzoeksrapporten, en vele artikelen. Ook nu nog verschaffen weinig dingen mij meer voldoening dan ideeën en gedachten die bij mij opkomen om te zetten en vast te leggen in geschreven taal.
Dankzij mijn artikelen in de landelijke pers ben ik te gast geweest in radioprogramma's, ben ik geïnterviewd voor tijdschriften en gevraagd voor lezingen en gastcolleges. De onderwerpen betroffen ontwikkelingslanden, overbevolking, klimaatverandering en landbouw.
Mijn nieuwste boek heeft als titel KUNNEN WIJ ONZE BESCHAVING NOG REDDEN? Vijftig jaar na de noodklok van de Club van Rome
Het thema is de crisissfeer in Nederland en daarbuiten. Eens waarschuwde de Club van Rome voor ‘ineenstorting van onze beschaving in de 21ste eeuw als we ons leefpatroon niet aanpasten. De leefbaarheid van de Aarde liep ernstig gevaar. Vandaag lijkt zij haar gelijk te halen en duikt de wereld steeds dieper in de klimaatcrisis. Er zijn zelfs meerdere crises tegelijk zoals de wooncrisis en de vluchtelingencrisis. Democratische instellingen wankelen. De aanval van Rusland op Oekraïne zet onze veiligheid op losse schroeven, de armoede in Afrika lijkt onoplosbaar en de industriële landbouw pleegt roofbouw op bodem en natuur.
Ik moet toegeven dat een zekere mate van cultuurpessimisme mij niet vreemd is. Dat vooral heeft mij geïnspireerd tot het schrijven van dit boek. Er gaat nogal vaak iets fout in politiek en samenleving en dat vraagt om commentaar. Hoeveel crises en dreigingen kunnen wij aan? Hoe is de samenleving, zowel in Nederland als mondiaal, in deze chaotische, dystopische wereld terechtgekomen? Ik pleit in mijn boek voor een nieuw, toekomstgericht handelings-perspectief dat ik Duurzame Bestaanszekerheid noem: duurzaamheid niet alleen op ecologisch gebied maar ook sociaaleconomisch en politiek.
Dit boek is geschreven voor iedereen die zich interesseert voor maatschappelijke vraagstukken en die openstaat voor vernieuwende gezichtspunten.
ISBN 978 94 6443 788 1
Bestellen bij uw boekhandel of via www.boekenbestellen.nl